De toeschouwer thuis

11 Oktober 2015, 12:56 uur. De hele en de halve marathon van Eindhoven. Waar ben ik met mijn gedachten als toeschouwer thuis. Dimphy startte om 10.00 uur met de hele M. Loopt nu in de laatste fase. Ze zal het halen! Al mot ze krupe! Stratums Eind is nog niet in zicht, maar het komt eraan. Het leukste stuk van de wedstrijd, zeggen ze, maar wat weet je ervan als je leeg bent en verlangt naar het eind.

Andra, Erna, Berthe en Fredie staan vast nu te trappelen voor de start voor de halve M om 13.30 uur. De laatste dingen in orde brengen, vast nog een keer naar de Dixy, en staat de Garmin goed en de Runkeeper?

Als toeschouwer thuis vul je in je gedachten in hoe het daar zal zijn. Maar je voelt meer je eigen zenuwen, inspanning, en opluchting als het weer achter de rug. Wat je niet voelt is het gezoem en geroezemoes, en het geluid van klapperende hardloopschoenenen en roepende toeschouwers, de pijn op de gezichten na 42km en de 21km en de overgave na de finish. Ja, dan is het weer heerlijk.

Meiden, en Fredie, zet hem op en wees weer dankbaar dat je het weer gefikst hebt!