Gennep, here we come!
Vlak voor de finish
Moet het weer? Ja, het moet weer. Een laatste test voor de zomer. Het wordt de 10km van de Genneperhuijsloop. Zaterdagavond, 20 juni, 20.00 uur. Mooie tijd, als het warm weer wordt dan is de ergste warmte er wel van af. Oh, Gaby wil wel hazen. PR verbeteren. Wil ik dat wel? Jee, dan moet ik weer hard gaan. Nou, toe maar dan. We gaan lopen op 4’30”/km. Ik kijk eens om me heen. Lange mannen in het startvak, een enkele jonge vrouw. Is er concurrentie in de categorie vrouwen 45+? De enige vrouw die er snel uitziet is lang en smal met lange benen. Leeftijd onbestemd. Op het nest op de schoorsteen van het oude stadhuis staan twee ooievaars, ook met lange benen. Ze schijten laatdunkend naar beneden, vlak naast de start/finish. Gaan nu maar, wegwezen! Maar niet te snel starten. Gaby kijkt regelmatig op zijn klok en murmelt de tijd, 4’30”. Lekker tempo zo in het begin. Vlot het dorp uit, taludje op en vort, richting de Niers en de Maas. Vormt er zich een groepje achter ons? Tempo is goed, we stampen door. Verdorie, een graspad tussen de akkers. Daar ben ik voorzichtig, let op de enkels, en ik verlies snelheid. Jammer dan. Op de weg het tempo weer oppakken. Waar zijn we in s’ hemelsnaam? Waar is dan dat Genneperhuijs? Er zijn geen kilometeraanduidingen. Mijn adem gaat in een hogere versnelling. Gaby loopt steady en roept zo nu en dan 4’31”, gaat goed, 4’29”, 4’35”, als we zo doorlopen wordt de eindtijd 45’30”. Ik vind het goed. We halen wat mannen in en ook de tweede vrouw. Na 5km weer passeren we weer de Markt en beginnen we aan het tweede rondje. Dat is een tegenvaller, moeten we weer over dat graspad! In de verte loopt de eerste vrouw, oranje shirtje, blauwe broek. Gaby zegt die gaan we inhalen. Oh, nee, dat is nog een heel eind. Maar jawel, we kruipen langzaam dichterbij. Het flapperende blauwe broekje slaat af van het hoofdpad, wij ook. “Nee!” roept een vrijwilliger aan de route, “Verkeerde pad, hierheen!”. Wij draaien om en lopen dan voor de eerste vrouw weer terug. Waar blijft ze? Ze blijft weg en Gaby stelt gerust, ze loopt steeds verder achter ons. De laatste twee kilometers zijn in zicht. “Versnellen”? vraag Gaby. Nee, dat bewaar ik wel voor de laatste kilometer. Gaby houdt het tempo goed vast, ik ook, hoewel de afstand tussen ons een beetje groter wordt. Mijn ademhaling gaat weer een versnelling hoger, lichte misselijkheid. De laatste bochten komen eraan. De finishboog en speaker komen in zicht, dan het laatste beetje energie eruit geperst. De speaker gilt, ja, ja, gaat het lukken onder de 46 minuten? Ik wordt geklokt op 46’01. Mijn eigen klokje laat 45’58” zien. Die van Gaby ook, maar met nog 100m extra. De 45’20” hebben we niet gehaald, maar gecorrigeerd met de extra 100m en de verloren seconden op het graspad kom ik nog heel behoorlijk uit! In ieder geval mijn tweede beste tijd op de 10km, 1ste vrouw 45+ en 1ste vrouw overall! Wat wil je nog meer, met dank aan Gaby!
PS 2e vrouw op 1 minuut achterstand gelopen
20 juni 2015
