15 mrt

Begin met het einde voor ogen

‘Begin met het einde voor ogen.’ Kent u die uitdrukking? Degene die ooit een managementopleiding deden of een managementboek lazen herinneren zich ‘The seven habits’ van Covey. Begin met het einde voor ogen is één van de zeven aangeprezen managementgewoontes, één waar ik zelf veel aan heb gehad bij de aanpak van allerlei te organiseren zaken, op het werk, maar ook thuis bij het koken voor veel personen, én bij het doorlopen van een lange termijn hardloopschema.

Het schema voor de Rotterdam Marathon op 5 april 2020 lag al in november 2019 voor me. Doel was helder: de marathon nog een keer uitlopen, liefst rond de 4 uur, en op een acceptabel niveau van afzien, bij voorkeur pas na 32-35 km. Met dat einde voor ogen ging ik stap voor stap, training voor training, de grijze, natte winter door, met veel langzame kilometers en met tempo-trainingswedstrijden van 14 km, 16, km, 20 km, 21,1 km. Het ging goed! Rotterdam, here I come! Maar ja, de afloop kennen we nu al. Het einde is verdwenen in de mist. Ik las in de Volkskrant dat het toekomstperspectief, de Olympische droom, van een topsporter zoals Michel Butter nu plotseling in rook dreigt op te gaan. Maar wat doet een topsporter dan!? Gewoon zijn lange duurloop van drie uur doen. alsof er (nog) niets aan de hand is. Flexibel omgaan met nieuwe omstandigheden? Ja, in het hoofd, maar het lichaam wil en kan nog vooruit! Klaar zijn voor wanneer de kans zich wel weer voordoet.

Zo gaan wij ook door: St Anthonis en Stevensloop afgelast, alle komende sportevenementen zijn onzeker, maar stil zitten is geen optie. Het wordt eindelijk lekker voorjaarsweer, niet binnen zitten, maar rennen, want de dag dat we weer samen aan de start zullen staan die komt!